Aan de Koornmarkt in Delft staat een oud bierhandelaarspand. Het was ooit mijn studentenhuis.Mijn huisgenoten studeerden allemaal aan de Technische Universiteit, vol van verwachtingen en dromen over prachtige bouwsels en slimme uitvindingen. Ik heb in die paar jaar in dat huis nog nooit zoveel koffie, speculaas en macaroni met smac naar binnen gewerkt, terwijl de mooiste ideeën over tafel vlogen.
We zijn elkaar een beetje uit het echte oog verloren, maar social media blijkt onze redding te zijn. Elke keer ben ik weer verrast door een statusupdate van deze keurig op tijd afgestudeerde ingenieurs.
Net ontdekte ik op Linkedin dat de werktuigbouwstudent, de jongste van ons allemaal, zijn titel aan de wilgen heeft gehangen en snowboardinstructeur geworden is.
Het stilste meisje in huis - technische bestuurskunde - werd een high socialite in de UK, die nu haar dagen doorbrengt met aan cocktails nippen, polo spelen (dat met paarden ja) en daar foto's van op Facebook zet.
De blonde productontwerper uit Colombia keerde terug naar zijn geboorteland - want die Nederlandse meisje zijn zo saai en het is hier veel te koud - en werd leraar aan een kunstacademie. Op Instagram zet hij de meest geweldige foto's voor me klaar.
De civiele ingenieur - een rasamsterdammer - werd professioneel tangodanser - wow. Op Facebook nodigt hij me steeds weer uit voor een dans. Binnenkort ga ik.
En het meisje met de langste benen ter wereld, die eigenlijk gebouwen moest ontwerpen, schrijft en dicht en vertelt over gebouwen, en combineert daarmee al haar liefdes in een.
De Lineaire Algebra en Mechanica college's zijn wat weggezakt bij mijn huisgenoten, maar ze hebben allemaal iets gevonden waar ze dolgelukkig van zijn geworden. En ik word dan weer heel blij van hun statusupdates.
Dus dat ben ik geworden: gelukkig.
En jij? Ben jij geworden waar je opleiding je op voorbereid heeft?
Ha, ander langbenig meisje (mijn lief is 8 cm langer dan ik, maar onze benen zijn precies even lang en hij heeft al lange benen). Ik ben geworden waar ik voor opgeleid ben: docent tekenen. Al ben ik dat nu ook al weer bijna 2 jaar niet door May die me verplicht thuis doet blijven. Ik vraag me ook wel eens af of het nog wel weer ga gebeuren dat ik weer lesgeef. We zien wel.gelukkig ben ik gelukkig in elk geval wel geworden. Leuk, hoe jouw huisgenoten terecht zijn gekomen.
BeantwoordenVerwijderen(Ik ben niet het meisje met de lange benen hoor, helaas...)
VerwijderenNog een paar weken, dan kun je weer plannen gaan maken. Alle succes en sterkte!
Toch niet dus. Nah ja. En nog een helaas: als ik mazzel heb kan ik straks weer plannen gaan maken. Dat is echt nog niet gezegd. We zullen zien.
VerwijderenHi, ik geloof dat iedere ervaring. Of dat u een opleiding, een functie bij een bedrijf, maar ook een status update op social media is, bijdraagt aan wie je bent en je voorbereidt op wie je potentieel zou kunnen worden. In antwoord op je vraag denk ik dus zeker dat ik nu ben wat ik had kunnen zijn. In mijn geval is dat helemaal top :-)
BeantwoordenVerwijderenGoed om te horen ;-)
VerwijderenEn eens!